top of page

Gastvrij Zuid-Afrika


Nee, niet zomaar een commerciële leuze. Ik heb zelf, en ook heel wat klanten, voortdurend mogen genieten van de oprechte bekommernis, de warme hartelijkheid en de authentieke gastvrij-sfeer die telkens weer deugd doet. Enkele sprekende voorbeelden. Zo verbaasde een steward mij tijdens een vlucht van South African Airways. Of ik een rood pinotage-wijntje bij het eten wenste? Natuurlijk wel. Hij keek me diep in de ogen en zei: ik ben zeker dat jij er graag twee drinkt, en dus plaatste hij ongevraagd 2 kleine flesjes op mijn klaptafeltje. Geniet die wyn!

In Hazyview, juist buiten het Krugerpark lunchten we in ons hotelletje op een overdekt terras. Heel smakelijk en fijn, alleen waren er wegens de warmte vrij veel storende vliegen. De manager kwam ons even groeten, en of alles OK was. Hij zag de vliegensvluggers in actie... en ging een groot karton halen. Ruim 10 minuten bleef hij naast ons staan wapperen en de beestjes wegjagen. Wel wel.… Omstreeeks 18h belde eigenares Crissie van guesthouse Idle & Wild in Mpumalanga me een keertje dringend op in mijn kantoor in België. De 4 personen - 2 koppels - die we bij hen hadden geboekt voor die dag waren nog niet gearriveerd. Ze was erg ongerust, omdat het al stilaan donker werd. Ik belde direct de GSM van de reizigers. "Alles OK hier, we zijn nog niet ingecheckt, maar gestopt bij een restaurant voor een uitgebreid diner". Echte klantvriendelijke bekommernis toch?

Voor een klein groepje van dokters hadden we een gegidste 4-daagse Kaapstad/wijnstreek geregeld. De lokale Afrikaanssprekende gids Nico bracht hen naar al het moois in de buurt, en enkele lokale, minder bekende plekjes en lokale cafeetjes. Geheel onvoorzien organiseerde hij voor het groepje 's avonds een heuse braai in zijn eigen tuin. Een warm welkom, en een hoogtepunt van hun reis!

The Big Hug: Zodra je een aantal Zuid-Afrikanen wat beter kent, dan geniet je bij het weerzien van de Big Hug - dikke knuffel. Geen Noord-Europees beleefdheidszoentje van ver: maar een stevige warme omarming. Als Vlaming schrik je de eerste keer wel even. Maar het is gewoon een blijk van krachtige, gemeende en courante hartelijkheid. In Zuid-Afrika hebben ze zelfs 21 januari uitgeroepen tot Big Hug Day. Allen daarheen!

Vaak laten Zuid-Afrikanen ook hun betrokkenheid met lokale mensen blijken. Na het overheerlijke, zeer uitgebreide ontbijt in guesthouse Die Gat in Oudtshoorn vroeg eigenaar Anton of ik hem wilde vergezellen. Ze hadden redelijk wat overschot aan voedsel. Samen reden we naar een kleine, lokale community van armere kleurlingen. Daar dropten we, tot groot genoegen van de bewoners, een reeks zakken met lekker, nog vers voedsel.

Een andere keer waren we op wandel op de prachtige oceaan-boulevard van Seapoint nabij Kaapstad. We merkten een geparkeerde auto op met een koppel, dat een pizza aan het smullen was, genietend van de zonsondergang over zee. Er passeerde een haveloze man; de vrouw in de wagen draaide haar raampje open en bood de dakloze ongevraagd een halve pizza aan. En dankbaar dat die kerel was!

 
 
 

コメント


bottom of page